Ik zit even met C. op het terras.

C: ‘De buurvrouw van die en die had kanker en ze had dus aan niemand maar dan ook niemand verteld wat er met haar aan de hand was. Dat wou ze niet.
Ik: “Hm, dat snap ik wel een beetje.
C : ‘Maar is dat dan niet erg eenzaam?
Ik:’ Het is sowieso eenzaam, of nou honderd mensen het weten of niemand- heel eenzaam.
Er valt een stilte die ik snel wegspoel met een paar slokken wijn.
‘jij ook nog één?”