Het lijkt erop alsof de herfst wordt overgeslagen;het is maar bar koud buiten.
Op weg naar een kankercongres in Kopenhagen zit het vliegtuig zo vol dat ik het daar benauwd van krijg.
Ik druk en ik druk zo goed en zo kwaad als het kan al mijn ‘wat-als en wat-zal en moet-ik-doen ‘gedachtes opzij.
Het slechte bericht dat de oncoloog mij vanochtend bracht, maakt dat míjn winter in elk geval al is begonnen.
De wachtkamer 
Ik weet niet of mijn eerste reactie op je blog is aangekomen omdat ik aanbhet stoeien ben met wordpress, hierbij nog een keer. Na het lezen van je blog werd ik heel koud van in mijn hart. Ik ken je nog maar heel kort, maar voel me sterk met je verbonden. Ik kom geeoon een vuurtje bij je stoken en neem een filmpje mee. Heel veel liefs en moed wens ik jou en een cum laude master degree in de kunst van het loslaten. Liefs van Ien ❤️
LikeGeliked door 1 persoon