Maandag 22 augustus leidde ik voor het eerst van mijn leven een uitvaart. Op een voor de overledene passende locatie. Met passende muziek. Met passende foto’s. Met een live optreden van een band. Met koffie en lekkere koeken na. 

Iedereen zegt dat ik trots mag zijn op mezelf dat ik dit allemaal heb geregeld en zo knap dat ik dit ook nog eens heb kunnen uitvoeren.

Maar zo voel ik dat allemaal niet.

Ik deed het gewoon voor Gigi omdat het haar vader was.