Onlangs besloot ik om geen andere medicijnen/behandelingen meer uit te proberen om de kankergroei te remmen. Het was namelijk wederom zn eigen gang gegroeid.  Ik wil niet nog van alles uitproberen, maar zolang mogelijk ‘gewoon’ bijwerkingenvrij kunnen leven.

De oncoloog sprak zijn eigen historische woorden (naar mij) uit:  “Ik wou dat meer mensen er zo goed over na zouden denken zoals jij.”                                                    Iedereen probeert op zn eigen manier hoop te creëren en dat is precies wat ik hiermee doe.

Op een ‘Quality of Life’ congres in Brussel waar ik onlangs was, spraken artsen en onderzoekers zich uit over het meten van QoL in kankeronderzoek en het belang daarvan.

Tegen het licht van hongersnood en oorlog overvalt mij een gevoel van schaamte dat de term ‘Kwaliteit van leven’ het nieuwe speerpunt in ondermeer kankerland aan het worden is.

Want wat is de definitie van kwaliteit van leven eigenlijk, en wie bepaalt dat voor wie?