Ergens halverwege de vlucht van Osaka naar Amsterdam moet ik naar het toilet.
Wat is dat toch dat je ondanks dat je ziet dat de deur op slot zit, toch probeert om deze te openen?
Ik doe een stap opzij en zie dat ik tegenover een in-/uitgangsdeur sta en besef dat ik slechts een stap verwijderd ben van de eeuwigheid.
Terwijl ik bestudeer hoe ik deze deur moet openen, bedenk ik me hoe fantastisch het zou zijn om er hier en nu ter plekke uit te stappen en me mee te laten voeren door de wind en de wolken, maar tegelijkertijd besef ik me ook dat ik dan uitelkaar spat, de druk in het vliegtuig verandert, het toestel misschien een rare manoeuvre moet maken waardoor ik de rest van de passagiers in gevaar breng- en straks stort het vliegtuig neer doordat ik zo nodig moet springen. En ja, ik heb niet voor niets al die souveniers voor iedereen gekocht- die wil ik ze allemaal nog wel geven- zou toch zonde zijn.
De deur van het toilet gaat open.
Hehe, kan ik eindelijk plassen.